Wójt gminy Rzeczyca Marek Pałasz stwierdził na spotkaniu w zimowe, mroźne, niedzielne popołudnie 24 stycznia br. w sali miejscowego Gminnego Ośrodka Kultury, że ten dzień jest poniekąd historyczny. Oto proboszcz miejscowej parafii ksiądz prałat Henryk Linarcik po raz kolejny zaskoczył nie tylko parafian, ale całą miejscową społeczność. Wydał książkę o znamiennym tytule „Ksiądz Tadusz Puder (1908–1945). Świadectwo życia kapłana katolickiego pochodzenia żydowskiego”. Jakie związki łączyły bohatera książki z Rzeczycą?...
Książka ukazuje trudną, życiową drogę ks. Tadeusza Pudra (1908 – 1945), kapłana katolickiego archidiecezji warszawskiej, pochodzenia żydowskiego. Jest to pierwsza próba szerszego opracowania niezwykłej historii jego życia. Pozyskane, w czasie kwerendy, w wielu archiwach liczne dokumenty i wywiady z osobami, które pamiętają ks. Pudra pozwoliły pogłębić wiedzę zarówno o jego życiu, jak i tragicznej śmierci. Znalezione źródła archiwalne pomogły poznać środowisko rodzinne Tadeusza Pudra, barwne lata jego nauki w szkole średniej, okres studiów seminaryjnych i specjalistycznych na Uniwersytecie Warszawskim i w Papieskim Instytucie Nauk Biblijnych w Rzymie, pracę duszpasterską w parafiach oraz gehennę, jaką przeżył w czasie drugiej wojny światowej. W pracy wyodrębniono trzy rozdziały: pochodzenie i młodość, studia specjalistyczne i praca duszpasterska oraz posługa Słowa. W pierwszym rozdziale zawarty jest opis środowiska rodzinnego, lata szkolne i dojrzewanie do decyzji o wstąpieniu do Seminarium, a także studia i formacja w Wyższym Seminarium Duchownym w Warszawie. Rozdział drugi opisuje studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego i w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, wikariat w Rzeczycy, rektorat kościoła św. Jacka w Warszawie, kapelanie sierocińca w Białołęce Dworskiej, oraz tragiczną śmierć. W trzecim rozdziale przeprowadzono analizę zachowanych kazań na Adwent, Wielki Post i niektóre święta. Z dokumentów, odnalezionych fotografii i wspomnień świadków wyłoniła się postać Tadeusza Pudra, niezwykłego kapłana, gorliwego duszpasterza, biblisty, spowiednika i kaznodziei. Cenne dla poznania duchowości ks. Pudra okazały się wspomnienia jego matki, relacje Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi z Białołęki Dworskiej i z Płud, Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża z Lasek, które współuczestniczyły w dramacie czasu niemieckiej okupacji, a także jego zachowane kazania, które w tej pracy zostały omówione w kontekście wydarzeń roku liturgicznego. Analiza kazań ks. Tadeusza Pudra pozwoliła zauważyć szczególną znajomość Pisma Świętego oraz wpływ dzieła „O naśladowaniu Chrystusa” Tomasza a Kempis na ich treść. Udało się także w tej pracy zweryfikować błędne informacje występujące w dotychczasowych życiorysach, tekstach literackich i prasowych. Dotyczyły one nazwiska rodowego Jadwigi Puder – matki księdza, roku chrztu Tadeusza Pudra, miejsca pobicia w czasie sprawowania liturgii, okoliczności ucieczki ze szpitala więziennego, daty i miejsca tragicznej śmierci. Życie ks. Tadeusza Pudra przypadło na czas wzrostu nastrojów antysemickich w Polsce międzywojennej. W pracy wspomniano tylko te tragiczne wydarzenia w stosunkach polsko – żydowskich, które miały bezpośrednie odniesienie do losów ks. Tadeusza Pudra. Podano je bez komentarzy i wyciągania wniosków. Problem bowiem relacji Żydów i Polaków był bardzo złożony, zatem wymaga głębokiej analizy, konfrontacji z innymi źródłami oraz ustawienia na szerszej płaszczyźnie przemian społecznych, w kontekście wydarzeń historycznych. A to nie było celem tej pracy. U progu, ogłoszonego przez papieża Benedykta XVI, Roku Kapłańskiego, ks. Tadeusz Puder staje w szeregu tych kapłanów, którzy pozostawili przykład bezwzględnego poświęcenia posłudze kapłańskiej, aż do śmierci.