Uroczystość Bożego Ciała uznawana jest za jedno z najważniejszych świąt kościelnych i ma wyjątkowo piękną oraz uroczystą oprawę. Na jej ustanowienie i rozpowszechnienie miało wpływ przyjęcie w 1215 roku dogmatu o transsubstancjacji, czyli realnej przemianie chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Z kolei w 1263 roku w Bolsenie miał miejsce cud eucharystyczny - hostia w rękach wątpiącego w transsubstancjację księdza zaczęła krwawić. Do dziś zachował się korporał, który jest uznawany za ten, na który podczas wydarzenia spadły krople krwi. Uroczystość Bożego Ciała ma charakter radosny i dziękczynny, związana jest z nim także uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Obchody Bożego Ciała w Polsce

W Polsce tradycyjne uroczystości związane ze świętem Bożego Ciała obejmują mszę świętą, po której następuje procesja do specjalnie zbudowanych na ten cel czterech ołtarzy. Przy każdym z ołtarzy odczytywany jest fragment jednej z czterech Ewangelii, opowiadający o Eucharystii. W uroczystej procesji biorą udział wierni, często ubrani w ludowe stroje. Dzieci posypują drogę procesji kwiatami, niesione są święte obrazy i śpiewane pieśni ku czci Najświętszego Sakramentu.

Pierwsza Komunia Święta 2019 W Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego 26 dzieci z naszej wspólnoty parafialnej po raz pierwszy przystąpiło do Komunii Świętej. Uroczystej Mszy św. przewodniczył proboszcz naszej parafii ks. mgr kanonik Henryk Linarcik, a homilię wygłosił wikariusz ks. mgr Marcin Koralewski. Przed rozpoczęciem Mszy św. dzieci i ich rodziców przed świątynią powitał Ksiądz Proboszcz. Wyjaśnił im znaczenie tego sakramentu i pokropił ich wodą święconą. Nad przygotowaniem do pierwszego pełnego uczestnictwa w Ofierze Mszy św. czuwali ks. Marcin i panie katechetki Anna i Małgorzata. Przez trzy lata dzieci brały udział w przygotowaniach zarówno w szkole i w parafii, aby godnie i świadomie przeżyć ten jeden z najważniejszych dni w życiu katolika, który jako jeden z nielicznych będą zawsze pamiętać i często wspominać. Nasza świątynia parafialna w tym dniu była wypełniona po brzegi - dzięki obecności rodziców, rodzeństwa, dziadków i rodzin oraz nauczycieli dzieci pierwszokomunijnych. Życzymy dzieciom, by przygoda wspólnej wędrówki z Jezusem trwała przez całe ich życie, albowiem jak nas zapewnił Chrystus: "Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim" (J 6, 55-56).

Księże Biskupie.
Serdecznie dziękuję za sprawowaną Mszę świętą, za wygłoszone Słowo Boże, oraz za udzielenie sakramentu bierzmowania młodzieży. Są mi szczególnie drodzy, bo wielu z nich zostało w tej Parafii przeze mnie ochrzczonych. Mam nadzieję, że w całym swoim dorosłym życiu będą wiernymi wyznawcami Chrystusa. Dziękuję ks. Marcinowi, Pani katechetce Beacie, Rodzicom, Świadkom bierzmowania. Wyrażam wdzięczność chórowi parafialnemu i organiście panu Zbigniewowi. Dziękuję ministrantom, panu Włodzimierzowi za pomoc w zorganizowaniu dzisiejszej uroczystości. Bardzo proszę Księdza Biskupa o udział w dzisiejszym nabożeństwie fatimskim oraz udzielenie błogosławieństwa po zakończeniu procesji Światła.

Chrystus zmartwychwstał przede wszystkim dla nas. Misterium Paschalne, tajemnica śmierci i zmartwychwstania, dotyczy nie tylko Chrystusa, ale także wszystkich którzy przez chrzest stali się w Nim synami Bożymi. A sprawowana liturgia nie jest sentymentalnym wspomnieniem minionych wydarzeń. Stanowi rzeczywisty udział w zmartwychwstaniu Chrystusa - „tu i teraz”. Jaką odpowiedź mamy dać? Najpierw chodzi o uwielbienie Boga. Następnie o wypływającą z niego wiarę w zmartwychwstanie. I wreszcie prośba o przebaczenie win i darowanie kar za popełnione grzechy.

LITURGIA MĘKI PAŃSKIEJ

Wczoraj wśród radosnego śpiewu i bijących dzwonów razem z apostołami zasiedliśmy z Chrystusem do pożegnalnej wieczerzy. Dziś w przejmującej ciszy byliśmy świadkami Jego męki, śmierci i pogrzebu. Świątynia pozbawiona wszelkich ozdób, odkryty ołtarz ukazuje nam uniżenie Chrystusa i odarcie Go z wszelkiej godności, by nas wywyższyć. Przejście – Pascha – z grzechu do życia, nasze pojednanie z Ojcem, domagało się wyniszczenia Sprawiedliwego. Chrystus, aby zgładzić nasze grzechy, sam podjął ich ciężar. Czyni ze śmierci przedmiot skutecznej, zbawczej ofiary; z krzyża – znaku hańby i kary dla złoczyńców – narzędzie triumfu, drzewo życia.
Dzisiejsza liturgia przedstawiała prawdy, które mówią o konieczności i skuteczności cierpienia, aby się dokonało nasze zbawienie. To wielka tajemnica, która domaga się kontemplowania jej w ciszy, dlatego dzisiejszej liturgii nie rozpoczynał żaden śpiew, lecz milczenie. Przed tajemnicą tą klękamy, a główny celebrans uniżył się w geście prostracji – upadnięcia na twarz.
Następnie tajemnicę tę odsłaniały czytania dzisiejszej liturgii słowa, zwłaszcza opis Męki Pańskiej w wykonaniu parafialnego chóru , a potem adoracja poprzez ucałowanie krzyża naszego Pana. W końcu doświadczyliśmy jej osobiście przez zjednoczenie się z cierpiącym Chrystusem w Komunii Świętej.