2023 IX-XII dawna organistówka,
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - państwowego funduszu celowego oraz logotypu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Rzeczyca, powstające muzeum ks. Jędrzeja Kitowicza - prace budowlano-wykończeniowe przy organistówce - etap II
- koszt zadania 188.583,19 zł
- dofinansowanie z MKiDN 150.000,00 zł
23.08.2023 r.
2021, Rzeczyca, dawna organistówka:
prace budowlane cokołu, wykończenie elewacji, podest wejściowy
- etap VI – dofinansowano ze środków budżetu państwa w kwocie
- 85 000,00 zł w ramach programu „Ochrona zabytków”
- oraz ze środków powiatu tomaszowskiego w kwocie 14 000,00
Zadanie polega na wykonaniu prac przy cokole na froncie,
odtworzeniu otworu wejściowego, wykończeniu i wzmocnieniu wejścia.
Obsługę dotacji zapewnia:
ORDO sp. z o.o.
Rzeczyca, powstające muzeum ks. Jędrzeja Kitowicza – prace budowlano -wykończeniowe przy organistówce:
- wykonanie ścianek działowych wraz z izolacjami cieplnymi, przeciwwilgociowymi i przeciwdźwiękowymi,
- montaż instalacji ogrzewania i chłodzenia,
- montaż instalacji wentylacji.
Dofinansowano w kwocie 190.000,00 zł. (słownie sto dziewięćdziesiąt tysięcy zł.) ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Umowa z dnia 21.07.2022 r.
Witaj, Matko Pana,
Dziewico Maryjo, Królowo Różańca, Madonno Rzeczycka!
Błogosławiona Jesteś między niewiastami!
Ty jesteś obrazem Kościoła napełnionego blaskiem paschalnego światła.
Ty jesteś dumą naszego ludu i znakiem zwycięstwa nad złem.
Obietnico miłosiernej miłości Ojca,
Nauczycielko głoszenia Dobrej Nowiny,
Znaku płonącego ognia Ducha Świętego!
które Ojciec objawia maluczkim.
Okaż nam siłę Twej matczynej opieki.
Niech Twoje Niepokalane Serce,
będzie ucieczką grzeszników
i drogą, która prowadzi do Boga.
O, Madonno Rzeczycka
Zjednoczeni z braćmi i siostrami w wierze, nadziei i miłości,
Tobie się oddajemy.
Zjednoczeni z braćmi i siostrami, przez Ciebie, Bogu się poświęcamy.
Zanurzeni w blasku światła, które z Twoich rąk wypływa,
oddajemy cześć Bogu na wieki wieków.
Amen.
"Zagospodarowanie terenu wokół Kościoła
p.w. Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rzeczycy"
dofinansowano ze środków WFOŚiGW w Łodzi
p.w. Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rzeczycy"
dofinansowano ze środków WFOŚiGW w Łodzi
Wyszukaj
Licznik odwiedzin
4
odwiedzających na stronie
poniedziałek, 23, grudzień 2024 03:11
3. rocznica śmierci Jana Pawła II w Rzeczycy 2 kwietnia 2008
Podobnie jak w całej Polsce tak i w parafii św. Katarzyny w Rzeczycy wierni licznie przybyli do świątyni, aby uczestniczyć w modlitewnym czuwaniu dla uczczenia trzeciej rocznicy śmierci Jana Pawła II.
Podczas Apelu o godz. 21 wystąpił chór dziecięcy działający przy Gminnym Ośrodku Kultury, a młodzież gimnazjalna przygotowała teksty z nauczania Papieża.
O 21.37 - w godzinę śmierci Papieża - Polaka została odprawiona uroczysta Msza święta w intencji Jego kanonizacji.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Uniesiona Biel
Janowi Pawłowi II
Napisałam do Ciebie kilka wierszy
lecz ten – dopiero po śmierci.
Cóż znaczą słowa wobec wielkości
tego co w Tobie, obok w poświacie,
w niebie na zawsze, biel świętość uniosła
cudami na ziemi lot mgieł postaci
koloryt przemienił, oczy w podzięce
zwrócone ku słońcu dają nadzieję wielości wybaczeń.
Odrodził duch ziemię za sprawą Twego ducha,
czuwając z wysokości, czuję, ze czuwasz
podnosisz z niemocy zmęczone anioły,
nie opuszczaj …, to już rok bez Ciebie na ziemi.
Czymże jeden rok w życiu człowieka
czasami sekunda, czasem droga daleka
W ponad czasie nie ma odmierzania, liczenia godzin, życia przemijania
jest czas czekania na dusz pojednanie
na wejście w orbitę odwiecznej otchłani
niepojętości pojęcia, odejścia w przyjściu
tajemnicy poczęcia, zniknięcia w nie zniknięciu…
Tam z głębi jasności uczysz zrozumienia
misji człowieczeństwa… ale też cierpienia
jednasz u Pana ścieżki zbawienia.
Pośród ziemskiego chaosu wciąż nam brakuje
Twego tutaj głosu, ramion co przytulą, dłoni wciąż otwartych,
oczu wybaczenia……. magii białej postaci.
Zapalony płomień skraca cień przestrzeni
wymiaru dalekiego przybliża biciem echa
do serca wiecznego przy świętym stole
gdzieś wysoko w niebie dzielisz chleb zawierzenia
by być bliżej Ciebie…
nie opuszczaj…
