1 listopada 2024

Uroczystość Wszystkich Świętych

w Parafii Rzeczyca

Msze Św. w kościele

- godz. 7.00, 9.00 i 11.00 – a po niej procesja na cmentarz i modlitwa za zmarłych polecanych w wypominkach jednorazowych

2 listopada 2024  

Dzień Zaduszny

Msze Św. w kościele:

- godz. 7.00 i o 18.00 – za zmarłych polecanych w wypominkach jednorazowych

Litania do błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki

Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami

Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami
Błogosławiony Jerzy, Męczenniku, módl się za nami
Odważny wyznawco Chrystusa, módl się za nami
Wierny Świadku Ewangelii, módl się za nami
Zapatrzony w krzyż Zbawiciela, módl się za nami
Czcicielu Maryi Niepokalanej, módl się za nami
Oddany od dzieciństwa Bogu, módl się za nami
Wychowany w pobożnej rodzinie,
Gorliwy w służbie ołtarza,
Pragnący naśladować Świętych,
Wierny głosowi powołania,
Apostole godności człowieka,
Obrońco nienarodzonych,
Miłosierny dla cierpiących,
Wrażliwy na los pokrzywdzonych,
Dobry pasterzu ludzi pracy,
Uczący zło dobrem zwyciężać,
Wzywający do męstwa i solidarności,
Broniący wartości ewangelicznych,
Przestrzegający przed chęcią odwetu,
Wzywający do trwania w nadziei,
Niesprawiedliwie oskarżany,
Okrutnie umęczony, módl się za nami
Kapłanie wierny aż do końca, módl się za nami
Męczenniku prawdy i wolności, módl się za nami
Orędowniku spraw Kościoła i narodu, módl się za nami
Kapłanie wierny aż do końca,
Męczenniku prawdy i wolności,
Orędowniku spraw Kościoła i narodu,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami

P: Głosiłem Twoją sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu.
W: I nie powściągałem ust moich, o czym Ty wiesz, Panie.

Módlmy się: Wszechmogący, wieczny Boże, Ty w swojej Opatrzności uczyniłeś błogosławionego Jerzego prezbitera niezłomnym świadkiem Ewangelii miłości, wejrzyj na jego męczeńską śmierć w obronie wiary oraz godności człowieka i za jego przyczyną spraw, byśmy żyli w prawdziwej wolności i zło dobrem zwyciężali.

Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Parafia Rzymskokatolicka p.w. Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rzeczycy zaprasza do złożenia oferty dotyczącej zamówienia na roboty w ramach zadania pn.

„Renowacja zabytkowego kościoła pw. Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rzeczycy”.

Opis przedmiotu zamówienia --> https://rzeczyca.pl/zal6OPZ.zip

Treść zapytania ofertowego

Formularz ofertowy

Oświadczenie

Wykaz robót

Podwykonawcy

Przedmiar

Wzór umowy

List pasterski Episkopatu Polski: ​​​​​​​Ksiądz Jerzy Popiełuszko, Patron Współczesnej Wolności

40 lat temu, w październiku 1984 roku, ksiądz Jerzy Popiełuszko został zamordowany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa PRL. Kapłan, który stał się symbolem troski o losy ojczyzny w 2010 roku, został ogłoszony błogosławionym. Przez jego życie realizował się Boży plan zbawienia. W jego słowach i decyzjach można więc szukać świętości, która przekracza swoją epokę. Czy księdza Jerzego można nadal naśladować? Czy jego epoka bardzo różni się od naszej?

W stronę kapłaństwa

Ksiądz Popiełuszko pochodził z podlaskiej wsi Okopy. Głęboka wiara rodziców i trudy codziennego życia ukształtowały siłę jego charakteru. W domu uczył się odróżniać dobro od zła, prawdę od kłamstwa, uczył się szanować ludzi. Matka rozpoczynała codzienną modlitwę. Przyszły kapłan zainspirował się osobą Ojca Maksymiliana Kolbego, więc po maturze, w 1965 roku, zgłosił się do warszawskiego seminarium duchownego.

W opinii seminaryjnych kolegów Popiełuszko nie wyróżniał się ani nadzwyczajną modlitwą, ani studiami. Wielką próbą stała się dwuletnia przymusowa służba w kleryckiej jednostce wojskowej. W całym społeczeństwie w zamian za wyrzeczenie się wartości kuszono awansami lub oferowano święty spokój. Kto nie uznawał socjalistycznego porządku, musiał liczyć się z prześladowaniem. Kleryków poddawano indoktrynacji, zabraniano praktyk religijnych. Popiełuszko nie rozumiał być może, jak wielkim siłom zła stawia opór. Codziennie, wytrwale modlił się na głos, odmówił porzucenia medalika i różańca. W jednym z listów pisał, że mógłby uniknąć prześladowań w zamian za ustępstwa, ale chciał żyć głębiej. Był więc upokarzany i poddawany brutalnej presji. Zachował jednak wewnętrzną wolność, a nawet pociągał wielu kolegów. Całe jego późniejsze, kapłańskie życie stało się polem dramatycznej walki o podstawowe wartości w życiu człowieka i społeczeństwa.

Kapelan hutników

Święcenia kapłańskie przyjął z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego w maju 1972 roku. Przez pierwsze lata wypełniał zwyczajną posługę wikariusza w kilku parafiach. Mówił kazania, spowiadał, chrzcił, zajmował się duszpasterstwem pielęgniarek i studentów medycyny. W 1980 roku został rezydentem parafii Świętego Stanisława Kostki w Warszawie. W sierpniu tego roku całą Polskę zalała fala solidarnościowych strajków. Kapłan, wówczas 33-letni, został poproszony przez robotników z Huty Warszawa o odprawienie dla nich polowej Mszy Świętej. Pisał później: „Spowiadałem ludzi, którzy zmęczeni do granic wytrzymałości klęczeli na bruku. I tam chyba ci ludzie zrozumieli, że są silni, są mocni właśnie w jedności z Bogiem, z Kościołem”. Komunizm odebrał im prawo własności, narzucał nową wizję historii i ateistyczny system wartości. Człowiek potrzebuje jednak czegoś więcej niż święty spokój. Szuka prawdy, własnej tożsamości, wolności.  Potrzebuje wiedzieć, kim jest i skąd się wziął, potrzebuje wiary i miłości. Po odprawieniu tej Mszy Świętej ksiądz szeroko otworzył dla hutników drzwi swojego domu. Stworzone przez niego duszpasterstwo ludzi pracy rozwijało się z miesiąca na miesiąc.

Głos wolności

13 grudnia 1981 roku rząd PRL wprowadził stan wojenny. Wielu przyjaciół księdza Popiełuszki aresztowano i poddano represjom. „Byłem z nimi w czasie triumfu, pozostałem z nimi i w grudniową, czarną noc" – powiedział kapłan. Jako jeden z pierwszych zorganizował w Warszawie punkt wymiany informacji o internowanych, chodził na rozprawy sądowe hutników, jego mieszkanie zamieniło się w skład pomocy charytatywnej, a drzwi zawsze były otwarte dla potrzebujących. Od lutego 1982 roku rozpoczął odprawianie comiesięcznych Mszy w intencji Ojczyzny. Był bardzo blisko ludzi, niosąc ich ciężary i dramaty. Jego skromne do tej pory kazania stały się niezwykle przenikliwe i nabrały wielkiej mocy. Przypominał, że wszelkie kryzysy biorą się z braku prawdy, a żeby żyć w prawdzie trzeba pokonywać lęk. Przypominał prawdziwą historię Polski, stawał w obronie pokrzywdzonych. Na Żoliborz przybywały dziesiątki tysięcy wiernych z całej Polski, notowano wiele nawróceń i chrztów osób dorosłych. Uczestnicy Mszy za Ojczyznę wracali do domów wolni od lęku i nienawiści, z poczuciem godności i nadziei.

Tam, gdzie docierał jego głos, tam system komunistyczny, rządzący strachem i manipulacją, tracił wpływy. Komuniści uruchomili więc machinę prześladowania. Zaczęto go szpiegować, w mieszkaniu założono podsłuch, podsyłano agentów udających przyjaciół. Do domu wrzucono ładunek wybuchowy, grożono mu śmiercią, uszkodzono samochód. Podrzucono mu nielegalne materiały, aresztowano, zniesławiano w mediach. Mimo udręczenia kapłan nie dawał się zastraszyć, co więcej – zyskał rangę moralnego autorytetu i symbolu wolności w Polsce i poza jej granicami. Komuniści postanowili go zabić. Kapelan hutników wielokrotnie mówił bliskim, że spodziewa się zamachu na swoje życie. Mówił też, że jest gotowy na wszystko i że naśladowcy Chrystusa powinni być zdolni do oddania życia za prawdę.

Misja po śmierci

19 października 1984 roku ksiądz Jerzy Popiełuszko podczas spotkania Duszpasterstwa Ludzi Pracy w Bydgoszczy powiedział: „Módlmy się, abyśmy byli wolni od lęku, zastraszenia, ale przede wszystkim od żądzy odwetu i przemocy". Były to jego ostatnie publiczne słowa, swoisty testament, w którym modlił się o wolność i przebaczał winowajcom. W drodze powrotnej do domu został porwany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa i bestialsko skatowany. Ciało wrzucono do Wisły. Pożegnanie księdza Jerzego Popiełuszki, które odbyło się przy warszawskim kościele Świętego Stanisława Kostki, było najliczniejszą ceremonią pogrzebową w historii Polski. Od 600 tysięcy do miliona uczestników manifestowało pokój i przebaczenie, co wstrząsnęło po raz kolejny komunistycznym systemem, który przygotował się tego dnia do brutalnej walki z tłumem.

Podczas procesu beatyfikacyjnego pytano świadków o to, czy ksiądz Popiełuszko miał jakieś nadzwyczajne duchowe moce czy charyzmaty. Wszyscy odpowiedzieli przecząco. Był zwyczajnym człowiekiem, takim jak my wszyscy. Jego droga, modlitwa, wybór prawdy, przebaczenie dostępne są dla każdego z nas. To droga do przemiany samego siebie i świata, droga do królestwa Bożego. Wiele osób pisze dziś o wewnętrznej przemianie, o łaskach doznanych za wstawiennictwem błogosławionego. Ludzie dziękują za uwolnienie z depresji, nałogów, za zażegnanie sporów w rodzinie, za uzdrowienia. Ksiądz Jerzy z pasją nadal pomaga ludziom, podobnie jak za życia. Jego misja uwalniania ludzkich serc do życia w prawdzie i wolności intensywnie się rozwija. Przy grobie modliło się do tej pory blisko 23 miliony osób. Jego relikwie czczone są w 1800 miejscach na sześciu kontynentach. Skromna postać kapłana przekroczyła granice geograficzne, kulturowe i pokoleniowe. Stał się patronem Solidarności, patronem prześladowanych chrześcijan, społeczeństw zmagających się z totalitaryzmem, konsumpcjonizmem i chaosem wartości. Jest przede wszystkim patronem ludzi, którzy chcą przeżyć wartościowe życie. Jest patronem ludzi młodych, jako przewodnik w skomplikowanym świeci półprawd, konfliktów, lęku i nienawiści.

W świecie księdza Jerzego Popiełuszki rozgrywał się spór o wartości. Komunizm fałszował historię, posługiwał się kłamstwem, przemocą, odbierał ludziom wolność. Spór o wartości wciąż trwa. Wolność bez Boga i bez prawdy staje się dziś pociągającą dla niektórych karykaturą wolności. Manipulacje wprowadzają chaos, podziały, nienawiść. Wciąż trzeba pokonywać lęk. W roku 40. rocznicy męczeństwa błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki prośmy Boga o dar prawdy i wolności w sercach, w Ojczyźnie i na świecie. Prośmy również o kanonizację błogosławionego, skromnego kapłana z Podlasia, aby jego świadectwo dotarło do całego świata.

Podpisali: Pasterze Kościoła katolickiego w Polsce

obecni na 398. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski, w Warszawie, w dniu 10 czerwca 2024 r.

Rybno   dn. 22.08.2024 r.

ZAPROSZENIE

MATKO BOŻA – co z tą Polską?

Zapraszam na Pielgrzymkę Żywego Różańca – do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszycielki Strapionych w Domaniewicach w dniu 5 października 2024 r.

Wielki święty Papież Jan Paweł II, nasz wybitny przewodnik, po drogach współczesności powiedział o swoich relacjach wobec Ojczyzny:   

 „Dzisiaj, kiedy zmagacie się o przyszły kształt życia społecznego i państwowego, pamiętajcie, iż zależy on przede wszystkim od tego, jaki jest człowiek – jakie jest jego sumienie.  Dzisiaj w Polsce potrzeba ludzi głębokiej wiary i prawego sumienia, ludzi kształtowanych na Ewangelii i społecznej nauce Kościoła. Trudne sprawy Ojczyzny chcę polecić Bożej Opatrzności i zachęcić wszystkich odpowiedzialnych za stan państwa do troski o dobro Rzeczypospolitej i jej obywateli. Sprawy mojej Ojczyzny zawsze były i są mi bardzo bliskie. Wszystko, co przeżywa mój naród, wszystko to głęboko noszę w sercu. Dobro Ojczyzny uważam za moje dobro. Potrzeba dzisiaj bardzo światu, a także naszej Ojczyźnie ludzi dojrzałej wiary, którzy z odwagą wyznają Chrystusa w każdym miejscu i w każdej sytuacji.”       

Dziś, gdy doświadczamy trudnych i niepewnych czasów w naszej Ojczyźnie, obserwujemy z zakłopotaniem, jak rozpoczyna się walka z duchowymi osiągnięciami naszej Ojczyzny. Ktoś powiedział, by nie patrzeć w przeszłość. A my, by ze spokojem spoglądać w przyszłość, oceniamy przeszłość i teraźniejszość. Dumni jesteśmy z naszego duchowego przywiązania do Boga, z Niego czerpiemy siłę do przeżywania codzienności.            

Rodzina Różańcowa naszej diecezji nie będzie stała obojętnie i spoglądała na ludzi, którzy daleko są od Boga, a teraz narzucają nam okrutną filozofię budowania Polski bez Boga.

Nasza Ojczyzna już przeżywała takie czasy. Nie raz zrzucano krzyże, usuwano katechezę ze szkół, nie szanowano życia nienarodzonych, walczono z wiarą pośród ludzi, często łamiąc ich sumienia więzieniami czy innymi formami represji. Ta historia nie jest aż tak odległa. Wielu z nasz to pamięta.    

Wtedy przychodzą myśli, by na nowo zaufać Bogu – „Boże coś Polskę, przez tak liczne wieki”  i zwrócić się do Maryi, Matki Chrystusowej – Maryjo, co z tą Polską? !

Maryjo, która zasiadasz po prawicy Chrystusa, wstawiaj się za nami !        A my, Łowicka Rodzina Różańcowa, składamy u Jej stóp, naszą wdzięczność, za Jej opiekę nad Ojczyzną i przyrzekamy nasz dar różańcowy, o duchowe odrodzenie naszej ukochanej Polski.                

Św. Janie Pawle II – największy z rodu Polaków, dodawaj nam siły!

Diecezjalny Moderator Żywego Różańca 

     Ks. Zbigniew Łuczak

PROGRAM PIELGRZYMKI KÓŁ ŻYWEGO RÓŻAŃCA

DO SANKTUARIUM

MATKI BOŻEJ POCIESZYCIELKI STRAPIONYCH

W DOMANIEWICACH.

MATKO BOŻA – co z tą Polską?

5 października 2024 r.

Kościół parafialny św. Bartłomieja

  9.30 – Godzinki o Niepokalanym Poczęciu NMP

10.15 – słowo Moderatora diecezjalnego ŻR i zawiązanie wspólnoty

10.30 – uroczysta Msza św.

Przewodniczy Bp. Wojciech Osial

Homilia – Bp. Andrzej F. Dziuba

- czytania i formularz – z Uroczystości 3 maja 

12.00 – rozpoczęcie procesji różańcowej

 - Anioł Pański (śpiewany)

- różaniec -Tajemnice Chwalebne

Po dojściu do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszycielki Strapionych

- Konferencja różańcowa – ks. dr hab. Krzysztof Bielawny, ojciec duchowny  Seminarium Duchownego w  Olsztynie.

- ogłoszenia, zakończenie pielgrzymki, słowo Administratora Apostolskiego Diecezji Łowickiej i błogosławieństwo.

- poczęstunek.