2023 IX-XII dawna organistówka,
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - państwowego funduszu celowego oraz logotypu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Rzeczyca, powstające muzeum ks. Jędrzeja Kitowicza - prace budowlano-wykończeniowe przy organistówce - etap II

  • koszt zadania 188.583,19 zł
  • dofinansowanie z MKiDN 150.000,00 zł

23.08.2023 r.


 

2021, Rzeczyca, dawna organistówka:

prace budowlane cokołu, wykończenie elewacji, podest wejściowy
- etap VI – dofinansowano ze środków budżetu państwa w kwocie

  • 85 000,00 zł w ramach programu „Ochrona zabytków”
  • oraz ze środków powiatu tomaszowskiego w kwocie 14 000,00

Zadanie polega na wykonaniu prac przy cokole na froncie,
odtworzeniu otworu wejściowego, wykończeniu i wzmocnieniu wejścia.

Obsługę dotacji zapewnia:
ORDO sp. z o.o.





Rzeczyca, powstające muzeum ks. Jędrzeja Kitowicza – prace budowlano -wykończeniowe przy organistówce:

  • wykonanie ścianek działowych wraz z izolacjami cieplnymi, przeciwwilgociowymi i przeciwdźwiękowymi,
  • montaż instalacji ogrzewania i chłodzenia,
  • montaż instalacji wentylacji.

Dofinansowano w kwocie 190.000,00 zł. (słownie sto dziewięćdziesiąt tysięcy zł.) ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

Umowa z dnia 21.07.2022 r.


Witaj, Matko Pana,
Dziewico Maryjo, Królowo Różańca, Madonno Rzeczycka!
Błogosławiona Jesteś między niewiastami!
Ty jesteś obrazem Kościoła napełnionego blaskiem paschalnego światła.
Ty jesteś dumą naszego ludu i znakiem zwycięstwa nad złem.
Obietnico miłosiernej miłości Ojca,
Nauczycielko głoszenia Dobrej Nowiny,
Znaku płonącego ognia Ducha Świętego!
które Ojciec objawia maluczkim.
Okaż nam siłę Twej matczynej opieki.
Niech Twoje Niepokalane Serce,
będzie ucieczką grzeszników
i drogą, która prowadzi do Boga.
O, Madonno Rzeczycka
Zjednoczeni z braćmi i siostrami w wierze, nadziei i miłości,
Tobie się oddajemy.
Zjednoczeni z braćmi i siostrami, przez Ciebie, Bogu się poświęcamy.
Zanurzeni w blasku światła, które z Twoich rąk wypływa,
oddajemy cześć Bogu na wieki wieków.
Amen.


"Zagospodarowanie terenu wokół Kościoła
p.w. Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rzeczycy"
dofinansowano ze środków WFOŚiGW w Łodzi

Wyszukaj

Licznik odwiedzin

1.png1.png6.png5.png8.png8.png7.png
Dzisiaj310
Wczoraj506
Ostatni tydzień816
Ostatni miesiąc5845
Wszystkie1165887

6
odwiedzających na stronie

wtorek, 10, grudzień 2024 21:13

Śp. Zygmunt Wacław Michał Lubicz-Zaleski

(ur. 29 września 1882 w Kłonowcu-Koraczu, zm. 15 grudnia 1967 w Paryżu) − polski historyk literatury, krytyk, tłumacz, poeta i publicysta. Posługiwał się pseudonimami R. de Bron i R. Debron.

Syn Piotra Zaleskiego i Zofii z domu Arkuszewskiej. Studia rozpoczął na Politechnice Warszawskiej, gdzie został członkiem Związku Młodzieży Polskiej „Zet”. Brał udział w konspiracji niepodległościowej, został uwięziony przez władze carskie. Po uwolnieniu studiował filozofię na uniwersytetach w Monachium i Paryżu. W latach 1914–1916 był wykładowcą języka polskiego w École des Hautes Études Sociales w Paryżu, 1916–1922 w École des Langues Orientales, a następnie w L'Institut d'Études Slaves na Sorbonie. W latach 1918–1919 redagował czasopismo Armii Polskiej we Francji „Polak”. W roku 1929 habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim.

Po wybuchu II wojny światowej przedostał się do Francji pieszo przez Czechy, Węgry i Włochy razem z najstarszym synem Andrzejem (okulał od wypadku konnego, którego doznał jako czteroletnie dziecko). Działał w Towarzystwie Opieki nad Polakami we Francji w Grenoble, uczestniczył we francuskim ruchu oporu. Był delegatem na Francję ministerstwa oświaty emigracyjnego rządu na uchodźstwie i opiekunem stypendystów rządowych. Był założycielem i pierwszym dyrektorem Liceum polskiego im. Cypriana Norwida w Villard-de-Lans, placówki edukacyjnej zorganizowanej we Francji w październiku 1940 jako kontynuacja liceum polskiego w Paryżu założonego rok wcześniej. W 1943 został aresztowany przez Niemców i zesłany do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie. Po uwolnieniu powrócił do Francji, po wojnie pozostał tamże na emigracji.

Lubicz-Zaleski był żonaty z Marią ze Zdziarskich z Grotowic, lekarką i działaczką polskiego ruchu oporu. Ślub zawarli 25 lipca 1925 roku w parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rzeczycy. Jego bratem był Stefan Zaleski, ekonomista i demograf, a synami Kazimierz Piotr Zaleski, fizyk, oraz Romain Zaleski, finansista, obaj kontynuowali jego działalność emigracyjną.

Uniwersytety w Montpellier i Lille nadały mu godność doktora honoris causa.

Odznaczenia

  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2007, pośmiertnie
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
  • Złoty Wawrzyn Akademicki PAL (1938)
  • Oficer Orderu Legii Honorowej (Francja)
  • Order Palm Akademickich (Francja)

Dzieła (wybór)

  • Zygmunt Krasiński. O dziełach i życiu poety w setną rocznicę urodzin (1912).
  • Dzieło i twórca. Studia i wrażenia literackie (1913).
  • Na wąskiej miedzy snu i burzy (1914) – wiersze.
  • O rzeczach błahych i wiecznych (Paryż, 1929).
  • Attitudes et destinées. Profile pisarzy polskich (Paryż, 1932).
  • Geniusz z urojenia (1932) – dramat.
  • Akordy kamienne (Hanower, 1946) – proza poetycka.
  • Wiersze zebrane 1924−1967 (Aix en Provence, 1969) – wydane pośmiertnie.
  • Dziennik nieciągły (1904−1925) (Łódź, 1998).
  • Pamiętnik od Grotowic do Buchenwaldu (1939-1945) (Łódź, 1998).
  • Relikwiarz buchenwaldzki (Warszawa, 2016).
Parafia p.w. Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Rzeczycy © 2024.  Wszystkie prawa zastrzeżone.